به نقل از «فارس»

افتخار و اولویت من در ورزش حفظ حجاب است/ نگاه جهان به کشتی زنان ایرانی مثبت است

تاریخ انتشار: ۲۳ شهریور ۱۴۰۱ | کد خبر: ۳۶۰۱۳۰۸۴

خبرگزاری فارس لرستان-پریسا قربانی نژاد، مگر دختر هم کشتی‌گیر می‌شود؟! شاید نخستین جمله‌ای باشد که مردم عادی هنگام روبه‌رو شدن با یک بانوی کشتی‌گیر به ذهنشان خطور می‌کند.

اغلب ما کشتی را ورزشی مردانه می‌بینیم، چرا که یک قدرت بدنی بالایی برای خاک کردن حریف لازم است و این نیرو در خانم‌ها شاید کمتر به نظر برسد، اما هستند دخترانی که علاقه آن‌ها به ورزش کشتی، توانایی بدنشان را دو چندان کرده و توانسته‌اند در میادین مختلف حرف‌ها برای گفتن داشته باشند.

بیشتر بخوانید: اخباری که در وبسایت منتشر نمی‌شوند!

نگین نظری، بانوی کشتی‌گیر لرستانی توانست با وجود مشکلات شخصی اما قهرمان جهان را خاک کند و همین موفقیت سبب ورودش به تیم ملی شود.

با این بانوی ملی‌پوش که این روزها خودش را برای مسابقات جهانی ترکیه آماده می‌کند گفت‌وگویی کردیم که خواندن آن خالی از لطف نیست.

 

فارس: لطفا یک بیوگرافی مختصر از خود برای خوانندگان داشته باشید؟

نگین نظری هستم، ۲۴ ساله از استان لرستان، از کودکی شروع به ورزش کرده و در سن ۱۰ سالگی علاقه‌ زیادی به رشته‌های رزمی پیدا کردم، از همان ابتدا به مسابقات کشوری جودو نونهالان راه یافتم اما به دلیل استعداد بالا به اردوی تیم ملی دعوت شدم.

بزرگتر که شدم با تمریناتی که مربیان تیم ملی با من داشتند، توانستم به مسابقات کشوری و آسیایی راه پیدا کنم که در این رقابت‌ها عناوین مختلف قهرمانی را کسب کردم.

در مسابقات کشوری به عنوان تکنیکی‌ترین ورزشکار کشور شناخته شدم، ضمن اینکخ در سن ۱۷ ستلگی نیز ستاره بازی‌های لیگ بزرگسالان لقب گرفتم.

فارس: شروع ورزش از دوران کودکی به درس شما لطمه نزد؟ پدر و مادر مخالفتی در این زمینه نداشتند.

پدر و مادرم مشوق و حامی اصلی من در ورزش بودند، همواره در روزهای سخت تمرین با امید و حمایت بالایشان انگیزه ادامه کار را به من می‌دادند و در یک کلمه اگر موفقیتی امروز هست مرهون حمایت همیشگی والدینم است.

پدرم ۱۲ سال است که بر اثر تصادف قطع نخاع شده، با این وجود تمام هزینه‌های سفر و اردو‌های تیم ملی من را به سختی فراهم می‌کرد و هیچ وقت پشتم را خالی نکرد.

 

حادثه قطع نخاع پدر، انگیزه‌ات را نگرفت، چگونه با این مشکل کنار آمدی؟

قبل از برگزاری اولین مسابقه آسیایی، پدرم تصادف کرد، کاملا روحیه‌ام را از دست داده بودم، چرا که وابستگی عجیبی به پدر داشتم.

وقتی پدرم هوشیاری خود را به دست آورد و پرسید که مسابقه را چه کرده‌ام، هیچ جوابی برایش نداشتم، چرا که نمی‌خواستم دیگر ورزش را ادامه دهم و دوست داشتم بیشتر وقتم را برای پدرم صرف کنم.

پدر اما به هیچ عنوان موافقت نکرد و به اجبار من را راهی مسابقات و تمرین کرد، من هم با تمام تلاشم ادامه دادم تا بتوانم برای یک لحظه هم که شده، لبخند را بر روی لب پدر و همچنین مادرم که دلسوزانه و مهربانانه کنار پدر ایستاد تا من مانعی برای تمرین کردن نداشته باشم، بیاورم.

فارس: چطور شد که از جودو به سمت کشتی رفتی، واکنش اطرافیان به این تغییر رشته چه بود؟

متاسفانه جودو ایران که بی‌رحمانه تعلیق شد، من نمی‌توانستم از دنیای قهرمانی خداحافظی کنم و از آنجا که عاشقانه کشتی را دوست داشتم به سمت این ورزش رفتم.

سال اول ورودم به این رشته، به دلیل تجربه پایین، نائب قهرمان شدم، اما امسال با تمام دشواری و قهرمان‌های جهانی که در وزن من قرار داشتند، توانستم لباس تیم ملی را بر تن کنم.

همه به من می‌گویند دختر هم مگر کشتی‌گیر می‌شود؟ بله ما بانوان کشتی‌گیر با تمام محدویت‌ها و رعایت حجاب اسلامی و با تمام سختی و نفس‌گیر بودن، این رشته را ادامه می‌دهیم و عاشقش هستیم.

 

فارس: با حجاب در عرصه ورزش حاضر شدن دشوار نیست؟ حس شما از اینکه به عنوان یک بانوی محجبه در میادین بین‌المللی حاضر می‌شوی، چیست؟

خیر، حجاب افتخار و اولویت نخست من در ورزش است و قطعا اگر روزی دوراهی ورزش بدون حجاب و حجاب داشتن سر راهم قرار گیرد، ورزش را کنار می‌گذارم، چرا که برای حجابم ارزش فوق‌العاده‌ای قائل هستم.

از اینکه با حجاب روی تشک رفته و دین و مذهبم را به رخ جهانیان می‌کشم، احساس خوب و زیبایی دارم که قابل توصیف نیست.

فارس: نگاه ورزشکاران دیگر کشورها به کشتی بانوان ایرانی چگونه است، کشتی زنان ایران در عرصه بین‌المللی در چه سطحی است؟

کشتی اگرچه رشته بسیار سختی برای بانوان بوده و پتانسیل بالایی می‌خواهد، اما به نظر من هر کسی با تلاش می‌تواند موفقیت‌هایی را در این رشته کسب کند، کما اینکه تاکنون ورزشکاران بانوی بسیاری تواتسته‌اند در رشته‌ها و رقابت‌های مختلفی برای ایران افتخارآفرینی کنند.

خوشبختانه از نظر امکانات و تجهیزات و سواد مربیان در حد خوبی هستیم و کمتر مشکلی در این زمینه پیش روی بانوان کشتی‌گیر است، در عرصه‌های بین‌المللی نیز کشتی ایران چه در رده آقایان و چه خانم‌ها حرف‌های بسیاری برای گفتن داریم.

فارس: تا کنون از اینکه وارد حوزه ورزش شدید پشیمان شدید؟ با توجه به اینکه ورزش درآمد و آینده مالی خوبی برای ورزشکار ندارد، چه انگیزه‌ای موجب شده همچنان در این عرصه فعالیت کنید؟

بارها به دلیل مشکلات مالی با توجه به اردوها و هزینه‌های رفت‌وآند ناراحت شدم، اما دادم تا بتوانم نتیجه‌ای بگیرم و دل مردم ایران را شاد کنم.

ضمن اینکه از مسوولان می‌خواهم با دید بازتری به ورزش بانوان نگاه کنند و حمایت‌های خود را از رشته‌های ورزشی بانوان بیش از گذشته داشته باشند.

 

فارس: فکر می‌کنید در مسابقات پیش‌رو چه عنوانی را کسب کنید؟

تمام تلاشم را برای کسب مدال طلا خواهم کرد، هدف من از قهرمان شدن، قهرمان ماندن است و برای تحقق این مهم تلاش‌های بسیاری باید کرد.

فارس: پایان کار ورزش حرفه‌ای نگین نظری چه زمانی خواهد بود؟ مربی‌گری را دوست داری؟

تا زمانی که بتوانم برای کشورم موفقیت کسب کنم، ورزش حرفه‌ای را ادامه خواهم داد.

بله امید دارم بعد از پایان دوران ورزشکاری، قهرمان پرور شوم و بانوان کشتی‌گیر بسیاری را تحویل جامعه دهم.

انتهای پیام/

منبع: فارس

کلیدواژه: مسابقات کشتی جهان مسابقات جهانی کشتی بانوان کشتی آلیش کشتی گیر تیم ملی

درخواست حذف خبر:

«خبربان» یک خبرخوان هوشمند و خودکار است و این خبر را به‌طور اتوماتیک از وبسایت www.farsnews.ir دریافت کرده‌است، لذا منبع این خبر، وبسایت «فارس» بوده و سایت «خبربان» مسئولیتی در قبال محتوای آن ندارد. چنانچه درخواست حذف این خبر را دارید، کد ۳۶۰۱۳۰۸۴ را به همراه موضوع به شماره ۱۰۰۰۱۵۷۰ پیامک فرمایید. لطفاً در صورتی‌که در مورد این خبر، نظر یا سئوالی دارید، با منبع خبر (اینجا) ارتباط برقرار نمایید.

با استناد به ماده ۷۴ قانون تجارت الکترونیک مصوب ۱۳۸۲/۱۰/۱۷ مجلس شورای اسلامی و با عنایت به اینکه سایت «خبربان» مصداق بستر مبادلات الکترونیکی متنی، صوتی و تصویر است، مسئولیت نقض حقوق تصریح شده مولفان در قانون فوق از قبیل تکثیر، اجرا و توزیع و یا هر گونه محتوی خلاف قوانین کشور ایران بر عهده منبع خبر و کاربران است.

خبر بعدی:

هیولای کنکور را با افتخار برپا کردیم!

کنکور و ماادریک کنکور! در دو روز گذشته یک‌بار دیگر آن مناره عظمای نظام تعلیمی ما با افتخار برپا شد. با آنکه به حقیقت یک چاله است، صد‌ها برابر عمیق‌تر از آن مناره‌ای است که برپا و تظاهر می‌شود. - اخبار رسانه ها -

به گزارش گروه رسانه‌های خبرگزاری تسنیم، غلامرضا صادقیان در یادداشتی نوشت: اکنون از کنکور گریزی نیست، اما اگر در سه دهه اخیر جست‌و‌جو کنید، صد‌ها بار (صد‌ها یعنی صدها) کسانی از وزیران علوم و آموزش‌وپرورش و نمایندگان پر ادعای مجلس و اعضای شورای عالی انقلاب فرهنگی و بسا کسان باربط و بی‌ربط دیگر وعده داده‌اند که کنکور را چند سال دیگر (و حتی سال بعد) حذف خواهند کرد و اکنون کنکور همچنان قامت برافراشته و ایستاده است و آن مدعیان رفته‌اند، بی‌آنکه به مجازات آن حرف‌های گزاف، کسی یقه آن‌ها را گرفته باشد و به پشت در‌های کنکور برده باشد که: از نوبیاموز! که هیچ چیز نیاموختی!

کنکور به اشکال دیگر یعنی با اعتماد به ساختار و انتخاب دانشگاه در همه‌جای دنیا هست. اما حالا که در کشور ما به این شکل هیولایی برگزار می‌شود، فقط به این آمار و تحلیلی که از آن دارم، توجه کنید تا ببینید این چه هیولایی است درون یک چاله عمیق به نام کنکور. امسال یک میلیون و 152 هزار و 518 نفر در کنکور شرکت کردند. با آنکه کسانی که در سن مناسب تحصیلات دانشگاهی و تکمیلی هستند، چندین‌برابر این است ولی جوانان از رفتن به دانشگاه دل کنده‌اند. در کنکور امسال، زنان (63 درصد) دوبرابر مردان (37 درصد) هستند. این یک فاجعه است. مقصود اول اغلب دانشجویان دختر از رفتن به دانشگاه، به‌دست‌آوردن قدرت انتخاب شریک زندگی بهتر است. اما آن شریک نگون بخت خود را از دانشگاه کنار کشیده و برای فراهم‌آوردن فرصت سریع‌تر ازدواج، به دست‌آوردن یک شغل را بر چهار سال تحصیل یک لیسانس بی‌خاصیت ترجیح داده است! پس در آینده همان دختر درس‌خوانده حاضر نمی‌شود همسر چنین پسر درس‌نخوانده‌ای شود؛ و این اوج چرخه باطل است. به همین‌سادگی، پسر درس نمی‌خواند تا زودتر به کار و پول برسد و بتواند ازدواج کند و دختر درس می‌خواند تا بتواند همسر بهتری انتخاب کند ولی هر دو به‌شدت در حال دورشدن از یکدیگرند! و آمار ازدواج و فرزندآوری گواه این مدعاست! 

از رقم ثبت‌نامی‌های کنکور امسال که کمتر از پارسال و پارسال کمتر از پیارسال است، نزدیک 170 هزار نفر برای گرفتن کارت ورودی اقدام نکردند! این خودش خوب نشان می‌دهد که کنکور چه موجودی است! و از کسانی که کارت ورودی گرفتند حدود 50 هزار نفر در کنکور شرکت نکردند. این‌ها تحلیل‌های متعددی می‌تواند داشته باشد، ولی دست‌کم می‌توان گفت هیولایی است که هرچه به آن نزدیک می‌شویم، دسته‌ای از روبه‌روشدن با آن می‌گریزند! از این تعداد که به کنکور شرفیاب شدند (به‌جز کسانی که می‌دانیم درس نخوانده‌اند و تست نمی‌زنند و به جبر خانواده‌ها یا برای راضی‌کردن آنان یا برای احتمال به‌دست‌آوردن فرصت گریز موقت از سربازی، پاسخ‌نامه‌ها را شانسی پر می‌کنند)، شمار بسیار بالایی از کسانی که مجاز به انتخاب رشته می‌شوند، رشته‌ای را انتخاب نمی‌کنند! آمار پارسال نشان می‌دهد در کنکور 1402، یک میلیون و 60 هزار نفر مجاز به انتخاب رشته شدند و فقط 600 هزار نفر انتخاب رشته کردند! از این رقم بسیاری هرگز برای ثبت‌نام در دانشگاه مراجعه نمی‌کنند و بسیاری دیگر در همان ترم اول یا سال اول و دوم انصراف می‌دهند! در یک مورد مشخص دانشجویان رشته باستان‌سنجی در یکی از دانشگاه‌های هنر ابتدا 14 نفر پس از قبولی در کنکور، دانشگاه ثبت‌نام کردند، اما 9 نفر در ترم اول حاضر نشدند و یک‌نفر دیگر هم در ادامه منصرف شد! این رشته واحد شیمی دشواری برای علوم‌انسانی‌ها و آقایان و خانم‌ها گویا آن رشته را که یکی از آموزه‌هایش سنجش قدمت آثار با ایزوتوپ کربن 14 است، با رشته باستان‌شناسی اشتباه گرفته بودند، یا دلایل متورم دیگر! همین‌جا لازم است یادآوری کنم در بسیاری از دانشگاه‌های دنیا به دانشجوی ورودی، دقیق و با ذکر مصادیق می‌گویند که چه درسی می‌خواند و در آینده چه‌کاره خواهد شد یا چه فرصت‌های شغلی انتظار او را می‌کشد.

اما کنکوری‌های ما بسیاری هیچ‌شناختی (هیچ یعنی هیچ) از رشته‌ای که انتخاب می‌کنند، ندارند. اما این هیولا هنوز ترسناک‌ترین روی خود را نشان نداده است. روی بی رحم این هیولا آنجاست که بیشتر فارغ‌التحصیلان رشته‌های دانشگاهی، هرگز (هرگز یعنی هرگز) در رشته‌ای که درس می‌خوانند، وارد شغل و حرفه نمی‌شوند و در شغلی که انتخاب می‌کنند، هیچ وابستگی به دروسی که خوانده‌اند، ندارند! در این‌باره پژوهش‌هایی شده است که می‌توان دید، اما شخصاً مدعی هستم در طول سه‌دهه کار روزنامه‌نگاری فقط یک‌درصد همکارانم روزنامه‌نگاری خوانده بودند و از تحصیلات دیگر از مهندسی دامپروری تا حسابداری و حقوق و پزشکی و پرستاری تا میکروبیولوژی در میان آنان فراوان بود. تصور کنید استاد فیزیک را که چهار سال تمام از مکانیک کوانتومی برای دانشجو می‌گوید و عرق می‌ریزد و بعد دانشجوی خود را می‌بیند که در یک شرکت تجاری، پشت میز نشسته و بازاریابی می‌کند و همه به او می‌گویند آقای مهندس! این است آن هیولای کنکور و آنچه گفتم به‌قدر ضرورت یک مقاله ژورنالیستی بود نه به‌قدر اندازة آن هیولای ماندگار!

منبع: جوان

انتهای پیام/